Join the army
Dat het thuis niet goed zat dat was mij al rond mijn achste levensjaar door mijn moeder duidelijk gemaakt. Toen mijn vader mij rond mijn 14de vertelde dat hij er een vriendin op nahield en aankondigde dat hij mijn moeder zou verlaten op de dag dat ik mijn dienstplicht had vervuld keek ik van deze boodschap niet echt raar op. Teveel voelde ik mij vervreemd van mijn ouders , het klopte gewoon niet voor mij. Is niet zo dat ik niet van ze hield , maar er was op het emotionele vlak ook een afstand. De boodschap van dienstplicht dat was nog ver van mijn bed , daar maakte ik mij toen ook verder geen zorgen over. Was nog Duitser ook toen , dat werd in de aanloop ernaartoe wel nog ff gefikst toen ik 16 werd. Marcel werd Nederlands staatsburger door toedoen van mijn vader , zelf geloofde ik toen al niet in nationaliteiten , die zelf altijd Duitser gebleven is bis zum bitterem ende. Op school bakte ik er niets van , net als mijn beste maat op zijn school. Zakte voor mijn diploma en we...